புதன், 13 நவம்பர், 2024

ஒருவர் ஒரு தொகுதியில்தான் போட்டியிட வேண்டும்

 



இன்று (13.11.2024) கேரள மாநிலத்திலுள்ள வயநாட்டில் இடைத்தேர்தல் நடைபெறுகிறது. ஏன் இந்த இடைத்தேர்தல்? அந்தத் தொகுதி எம்.பி. இறந்துவிட்டாரா? அல்லது தகுதிநீக்கம் செய்யப்பட்டுவிட்டாரா? இல்லை.  மாறாக ஒரே ஆள் இரண்டு தொகுதிகளில் வேட்பாளராகப் போட்டியிட்டு, இரண்டிலும் வெற்றிபெற்றபின் ஒரு தொகுதியைத் தக்கவைத்துக்கொண்டு, மற்றொன்றை ராஜினாமா செய்துவிட்டார்.

 

இவ்வாறு செய்தவர் யார்? தற்போது நாடாளுமன்ற எதிர்க்கட்சித் தலைவராக உள்ள இராகுல் காந்திதான்.  அவர் உ.பி. மாநிலத்திலுள்ள ரேபரேலி தொகுதியிலும் கேரள மாநிலத்திலுள்ள வயநாடு தொகுதியிலும் போட்டியிட்டு இரண்டிலும் வெற்றிபெற்றபின், வயநாடு தொகுதியின் வெற்றியை ராஜினாமா செய்துவிட்டார். அந்தத் தொகுதிக்குத்தான் தற்போது இடைத்தேர்தல் நடைபெறுகிறது. அந்தத் தொகுதியில் தற்போது அவருடைய சகோதரி பிரியங்கா போட்டியிடுகிறார்.

 

இதனால் நாட்டுக்கு என்ன நட்டம்? ஒருவரே இரண்டு தொகுதிகளில் போட்டியிட்டு, இரண்டிலும் வெற்றி பெற்றுவிட்டால், அதற்கு இடைத்தேர்தல் நடத்த வேண்டும். அதற்கு ஆகும் செலவு எவ்வளவு தெரியுமா? ஒரு வாக்காளருக்கு மத்திய அரசின் தேர்தல் ஆணையம் 72 ரூபாய் செலவு செய்கிறது. (2019ஆம் ஆண்டுக் கணக்கின்படி) வயநாடு தொகுதியில் வாக்காளர்கள் மட்டும் ஏறத்தாழ 14 இலட்சம் பேர் உள்ளனர். அதன் அடிப்படையில் (14.00.000 x 72) பத்துக் கோடிக்கு மேல் செலவாகிறது.

 

ஒரு வேட்பாளர் ஒரே நேரத்தில் ஒரு தொகுதியில்தான் போட்டியிட முடியும் என்று தேர்தல் ஆணையம் சட்டமியற்ற வேண்டும். அத்தகைய துணிவு தேர்தல் ஆணையத்திற்கு இருக்கிறதா?

 

 1951-இல் அமலுக்கு வந்த மக்கள் பிரதிநிதித்துவச் சட்டத்தின்படி, ஒரு வேட்பாளர் அதிகபட்சம் மூன்று தொகுதிகளில் போட்டியிடலாம்.  பின்னர், 1996-இல் அதிகபட்சம் இரண்டு தொகுதிகளில் மட்டுமே போட்டியிட முடியும் என்று சட்டத்திருத்தம் கொண்டு வரப்பட்டது. இந்தச் சட்டமே இவர்கள் ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட தொகுதிகளில் போட்டியிடக் காரணமாக உள்ளது.

 

1957இல் மக்களவைக்கு நடந்த இரண்டாவது பொதுத்தேர்தலில், அக்கட்சியின் சார்பில் போட்டியிட்ட அடல் பிகாரி வாஜ்பாய் உத்தரப் பிரதேச மாநிலத்தின் பல்ராம்பூர், மதுரா, லக்னௌ ஆகிய மூன்று தொகுதிகளில் போட்டியிட்டு, பல்ராம்பூர் தொகுதியில் மட்டும் வெற்றி பெற்றார். 1991 தேர்தலில் உத்தரப் பிரதேச மாநிலம் லக்னௌ, மத்தியப் பிரதேசத்தின் விதிஷா ஆகிய தொகுதிகளில் போட்டியிட்டு இரண்டு தொகுதிகளிலும் வெற்றி பெற்றார்.

 

1999ஆம் ஆண்டு காங்கிரஸ் தலைவர் சோனியா காந்தி உத்தரப் பிரதேச மாநிலம் அமேதி மற்றும் கர்நாடக மாநிலம் பெல்லாரி என இரண்டு மக்களவைத் தொகுதிகளில் போட்டியிட்டு, இரண்டிலும் வென்றார்.

 

நரேந்திர மோடி 2014ஆம் ஆண்டின் மக்களவைத் தேர்தலில் உத்தரப் பிரதேசம் வாரணாசி, குஜராத் மாநிலம் வதோதரா ஆகிய இரண்டு தொகுதிகளிலும் போட்டியிட்டு, இரண்டிலும் வென்றார்.

 

இவ்வாறு கட்சி வேறுபாடின்றிப் பலரும் இரட்டைத் தொகுதிகளில் போட்டியிட்டு, இரண்டிலும் வென்றபின் ஒன்றை ராஜினாமா செய்வது வாடிக்கையாகவே உள்ளது. இதனால் அரசுக்குப் பல மடங்கு செலவாகிறது. ஆகவே இதற்கு முடிவு கட்டும் வகையில், ‘ஒருவருக்கு ஒரு தொகுதிஎன்று தேர்தல் ஆணையம் புதிய சட்டம் கொண்டுவருமா என்பதே மக்களின் எதிர்பார்ப்பு.

    

-நூ. அப்துல் ஹாதி பாகவி,

பட்டினம்பாக்கம், சென்னை-28

13 11 2024

=======================

வெள்ளி, 8 நவம்பர், 2024

அண்டைவீட்டாரோடு அணுகி வாழ்வோம்

  

-முனைவர் மௌலவி நூ. அப்துல் ஹாதி பாகவி பிஎச்.டி.

இமாம் மதீனா பள்ளிவாசல், பட்டினம்பாக்கம் சென்னை-28  

 

நம்முள் பலரின் வீட்டோடு இணைந்த நிலையில் கட்டப்பட்டுள்ள அண்டை வீடுகள் நிச்சயம் இருக்கும். சிலருக்கு அண்டைவீடு வலப்பக்கம் இருக்கலாம்; சிலருக்கு இடப்பக்கம் இருக்கலாம். சிலருக்கு எதிர்வீடாக இருக்கலாம். சிலருக்கு மேல்வீடாகவோ கீழ்வீடாகவோ இருக்கலாம். ஆக எப்படியேனும் நமக்கு அண்டைவீட்டார் நிச்சயம் இருப்பார்கள். அவர்கள் நம் உறவினராகவோ உறவினர் அல்லாதவராகவோ இருக்கலாம். அவர்கள்  முஸ்லிம்களாகவோ முஸ்லிம் அல்லாதோராகவோ இருக்கலாம். யாராக இருந்தாலும் அவர்களோடு இணங்கி வாழ்வதுதான் நம்முடைய நிம்மதியான வாழ்க்கைக்கு வழிவகுக்கும்.

 

நம் அண்டை வீட்டார் நம்மைவிட ஏழையாக இருக்கலாம்; அல்லது நம்மைவிடப் பணக்காரராக இருக்கலாம்; அல்லது நமக்குச் சமமான பொருளாதாரப் பின்புலம் கொண்டவராக இருக்கலாம். எத்தகைய நிலையில் இருந்தாலும் அவர்களுக்கு நம் வீட்டு உணவைப் பகிர்ந்துகொள்வதும் அன்பைப் பகிர்ந்துகொள்வதும் நம் கடமையாகும்.

 

இது குறித்து அல்லாஹ்வின் தூதர் ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அபூதர் ரளியல்லாஹு அன்ஹு அவர்களிடம், “அபூதர்! நீர் குழம்பு சமைத்தால் அதில் அதிகமாகத் தண்ணீர் சேர்த்துக்கொள்வீராக. உம்முடைய அண்டை வீட்டாரையும் கவனித்துக்கொள்வீராக'' என்று சொன்னார்கள். (முஸ்லிம்: 5120) ‘குழம்புஎன்று குறிப்பிட்டுச் சொன்ன காரணம், ரொட்டியை எப்படியாவது சமைத்துவிடலாம். ஆனால் அதற்கான குழம்பு தயாரிப்பதுதான் பலருக்குச் சிரமமாக இருக்கும். அதனால்தான் அதைக் குறிப்பிட்டுக் கூறினார்கள். இன்றும் பல வீடுகளில் அந்நிலை தொடர்வதைக் காணலாம்.

 

நம்முடைய அண்டைவீட்டார் நம்மைவிட ஏழையாக இருந்தால் அந்தக் குழம்பு (சால்னா) அவர்களுக்கு உதவியாக இருக்கும். நம்மைவிடப் பணக்காரராக இருந்தால் அது அவர்களுக்கு உதவியாக இருக்காதே? பிறகு நாம் ஏன் கொடுக்க வேண்டும் என்று கேட்கலாம். அது அவர்களுக்கு உதவியாக இருக்காவிட்டாலும் நமக்கும் அவர்களுக்கும் இடையே அன்பை வளர்ப்பதற்கான ஊடகமாக இருக்கும்.

 

நாள்தோறும் அண்டைவீட்டாருக்குக் கொடுக்கவேண்டிய அவசியமில்லை; வாரத்தில் இரண்டு அல்லது மூன்று நாள்கள் அல்லது கறி, மீன் வாங்கிச் சமைக்கிறபோது, பிரியாணி சமைக்கிறபோது, சிறப்பான உணவு வகைகளைச் சமைக்கிறபோது, இனிப்புப் பண்டங்கள் செய்கிறபோது அதில் ஒரு பங்கு அண்டை வீட்டாருக்குக் கொடுக்கலாம்.  அது நிச்சயம் அவர்களுக்குப் பிடிக்கும். அதை அவர்கள் இன்முகத்தோடு ஏற்றுக்கொள்வார்கள். அதன்பின் அவர்கள் நமக்குக் கொடுக்க, அது நம் இருவருக்கிடையே அன்பையும் நல்லுறவையும் வளர்க்க உதவும். 

 

முஸ்லிம் பெண்களே!  ஓர் அண்டை வீட்டுக்காரி, மற்றோர் அண்டை வீட்டுக்காரிக்கு ஓர் ஆட்டின் குளம்பை (அன்பளிப்பாக)க் கொடுத்தாலும் அதை(க் கொடுப்பதையும், பெறுவதையும் அவர்கள்) இழிவாகக் கருத வேண்டாம்என்று நபி ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் கூறினார்கள். (புகாரீ: 2566) இதில் பெண்களை முன்னிலைப்படுத்தி நபியவர்கள் கூறியுள்ளதற்குத் தனிப்பட்ட ஒரு காரணம் உள்ளது. ஆம்! பெண்கள் அண்டைவீட்டார் கொடுக்கிற சின்னச் சின்னப் பொருள்களை அர்ப்பமாகக் கருதுவார்கள்; இழிவாகக் கருதுவார்கள். ஆட்டுக்கால்களைக் கொண்டுபோய்க் கொடுத்தால், “எல்லாத்தையும் மத்தவங்களுக்குப் பங்குபோட்டுவிட்டு, கடைசியாக மிஞ்சிய கால்களை எங்களுக்குக் கொண்டுவந்தியாக்கும்; அதை நீயே வச்சுக்கஎன்று முகத்தில் அறைந்தாற்போல் பேசும் இயல்புடையவர்கள். எனவேதான் நபியவர்கள், எந்தப் பொருளாக இருந்தாலும் அதை அர்ப்பமாகவோ இழிவாகவோ கருத வேண்டாம் என்று பெண்களை முன்னிலைப்படுத்திச் சொன்னார்கள். ஆகவே அண்டை வீட்டார் நமக்கு எவ்வளவு சிறிய பொருளைக் கொடுத்தாலும் நாம் அதை இன்முகத்தோடு வாங்கிக்கொள்ள வேண்டுமே தவிர, அதைத் திருப்பி அனுப்பி, அவர்களை வருத்தமடையச் செய்யக்கூடாது.

 

பிறர் தருகின்ற சின்னச் சின்ன அன்பளிப்புகளை இன்முகத்தோடு ஏற்றுக்கொள்வதும் நம்மிடம் உள்ள சின்னச் சின்னப் பொருளாயினும் அதை அர்ப்பமாகக் கருதாமல், அண்டை வீட்டாருக்குக் கொடுப்பதும் நம் அண்டை வீட்டாரின் அன்பை அதிகப்படுத்தும். அந்த வகையில் நபியவர்கள் தமக்கு வழங்கப்படுகிற சின்ன அன்பளிப்பாயினும் அதைத் தாம் ஏற்றுக்கொள்வதாகக் கூறியுள்ளார்கள்: ஓர் ஆட்டின் விலாவை அல்லது காலை அன்பளிப்பாகப் பெற்றுக் கொள்ளும்படி நான் அழைக்கப்பட்டாலும் நான் ஏற்றுக் கொள்வேன். எனக்கு ஓர் ஆட்டின் விலா அல்லது கால் அன்பளிப்பாகத் தரப்பட்டாலும் சரி, நான் அதைப் பெற்றுக் கொள்வேன்.” (புகாரீ: 2568) 

 

பெண்கள் மத்தியில் பிணக்குகள் ஏற்பட்டு, அதன்மூலம் அண்டை வீட்டார் உறவு முறிவதுதான் மிகுதியாக நாம் காணும் அன்றாட நிகழ்வுகளாகும். துணி காயப்போடும்போது சிக்கல் ஏற்படும்; குப்பை போடும்போது சிக்கல் ஏற்படும், வீடு கழுவிவிட்டுத் தண்ணீரைத் தள்ளும்போது பிரச்சனை ஏற்படும். இரண்டு வீட்டாரின் பிள்ளைகள் விளையாடும்போது அவர்களுக்கிடையே சண்டை ஏற்பட்டு, அதன்மூலம் இருவீட்டாரின் பெண்களுக்கும் பிரச்சனை ஏற்படும். இவ்வாறு அவ்வப்போது சின்னச் சின்னச் சிக்கல்களும் பிணக்குகளும் ஏற்பட்டுக்கொண்டே இருக்கும். அதையெல்லாம் சமாளித்து அண்டை வீட்டார் உறவு சிதைந்துவிடாமல் பார்த்துக்கொள்வது குடும்பத்தலைவரின் பொறுப்பாகும்.

 

அல்லாஹ்வையும் மறுமை நாளையும் நம்பியவர் தம் அண்டை வீட்டாருக்குத் தொல்லை தர வேண்டாம் (முஸ்லிம்: 75) என்று அல்லாஹ்வின் தூதர் ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் கூறியுள்ளதை நினைவில்கொள்வோம். இச்செய்தியை நம் வீட்டுப் பெண்களுக்கு எடுத்துச் சொல்வோம். அவர்கள்மூலமே இணக்கமோ பிணக்கமோ ஏற்படுகிறது. 

 

அண்டைவீட்டாரோடு இணங்கி வாழ்வதற்கான வழிமுறைகளுள் ஒன்று நாமும் அவர்களும் ஒருவருக்கொருவர் கொடுத்து, வாங்கிக் கொள்வதாகும். நாம் மட்டும் அவர்களுக்குக் கொடுக்க, அவர்கள் நமக்கு எதுவும் தருவதில்லை என்றாலும் பரவாயில்லை. நாம் அவர்களுக்குக் கொடுப்பதை நிறுத்தக் கூடாது. நாம் மட்டும் அவர்களுக்குக் கொடுக்கிறோம், அவர்கள் நமக்கு எதுவும் தருவதில்லையேஎன்று நம்முள் சிலர் நினைக்கலாம். நாம் அவ்வாறு நினைக்கத் தேவையில்லை. நாம் அவர்களுக்குக் கொடுத்ததற்கான நன்மை நமக்கு நிச்சயம் கிடைக்கும்.

 

அண்டை வீட்டாரின் அன்பைப் பெற, அவர்களோடு இணங்கி வாழ, நாம் அவர்களுக்கு அன்பளிப்புகளைக் கொடுப்பது ஒரு வழி என்றால், நாம் அவர்களுக்கு எந்தச் சிரமமும் கொடுக்காதிருப்பது மற்றொரு வழி. நம்மால் அவர்களுக்கு எந்தத் தொல்லையுமில்லை என்பதை உறுதிப்படுத்திக்கொள்ள வேண்டும். நாமே அவர்களிடம், “எங்களால் உங்களுக்கு ஏதேனும் சிரமம் இருக்கிறதாஎன்று கேட்டு, ‘இல்லைஎன்பதை உறுதிப்படுத்திக்கொள்ள வேண்டும். ஆம்என்றால் அது என்னவென்று கேட்டு, அதைச் சரிசெய்துகொள்ள வேண்டும். ஏனெனில் அல்லாஹ்வின் தூதர் ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் கூறியுள்ள செய்தி நம்மை எச்சரிக்கிறது: யாருடைய நாச வேலைகளிலிருந்து அவருடைய அண்டை வீட்டாருக்குப் பாதுகாப்பு உணர்வு ஏற்படவில்லையோ அவர் சொர்க்கத்தில் நுழையமாட்டார்.” (முஸ்லிம்: 73)

 

அண்டைவீட்டாரின் உரிமைகளில் தலையிடாமல் இருப்பதும் அவர்களுக்குரிய உரிமைகளை முழுமையாகக் கொடுப்பதும் நாம் நம் அண்டைவீட்டாருக்குச் செய்யும் கடமையாகும். குறிப்பாக மேல்வீடு, கீழ்வீடுகளில் குடியிருக்கக்கூடியோர் இவ்விஜயத்தில் கூடுதல் கவனம் செலுத்த வேண்டும். துவைத்த துணிகளைக் காயப்போடுதல், வாகனங்களை நிறுத்துதல், தண்ணீர்த் தொட்டியில் நீர் நிரப்புவதற்காக மோட்டார் சுவிட்சை இயக்குதல் உள்ளிட்டவற்றில் பிரச்சனைகள் எழும். அப்போது நாம் அவர்களுக்காக விட்டுக்கொடுத்தல், உதவிசெய்தல் ஆகியவை மூலம் அவர்களின் மனத்தில் இடம்பிடிக்க முயல வேண்டுமே தவிர வம்புக்கு நிற்கக்கூடாது. தண்ணீர்த் தொட்டியில் தண்ணீர் தீர்ந்துபோனால் யார் மோட்டார் சுவிட்சை இயக்குவது என்பதில்கூடச் சண்டைபோட்டுக் கொள்கின்றார்கள். அவர்களுக்குத் தேவையென்றால் அவர்களே வந்து சுவிட்சைப் போடட்டுமே என்று கீழ்வீட்டுக்காரர்கள் வீம்புசெய்வது சரியில்லை. நானே முதலில் செய்வேன்என்ற கொள்கைதான் இப்பிரச்சனைக்குத் தீர்வாகும். 

 

மேலும் கீழும் அடுக்கடுக்காக மூன்று வீடுகள். மூன்று வீட்டுக்காரர்களும் வாகனங்கள் வைத்திருக்கின்றார்கள் என்றால் நம் வாகனத்தை நிறுத்தும்போது பிறரின் வாகனங்களை நிறுத்துவதற்குத் தோதுவாக இடம் ஒதுக்கிவிட்டு நிறுத்த வேண்டும். நம்முடைய வண்டி, பிறரது வண்டியில் கீறல் ஏற்படுத்திவிடாதவாறு கவனமாக நிறுத்த வேண்டும். அதேவேளையில் பிறரின் வண்டி நமது வண்டியில் கீறல் ஏதாவது ஏற்படுத்திவிட்டால், அதைப் பொறுத்துக்கொள்ள வேண்டும்; சகித்துக்கொள்ள வேண்டும். வாகனத்தில் ஏற்பட்ட கீறல்களை எளிதில் சரிசெய்துவிடலாம். ஆனால் மனித மனங்களில் கீறல் ஏற்படுத்திவிட்டால் அதை அவ்வளவு எளிதில் நீக்க முடியாது; அது நீக்க முடியாத வடுவாகப் பதிந்துவிடும். அதுவே அடுத்தடுத்த சிக்கல்களுக்கு வழிவகுக்கலாம். எனவே சின்னச் சின்ன விஷயங்களுக்காகச் சண்டைபோடுவதைத் தவிர்த்துக்கொள்ள வேண்டும்.

 

அண்டை வீட்டார் எப்படியோ போகட்டும்; அவர்களுக்குக் காற்று வரும்வழி இருக்கிறதா, தடைபடுகிறதா என்று பார்ப்பதெல்லாம் என் வேலை கிடையாது. என்னுடைய வசதியும் நிம்மதியும்தான் முக்கியம் என்ற எண்ணத்தில் தம் வீட்டை உயர்த்திக் கட்டுகிற, தம் வீட்டுச் சுவரை உயர்த்திக் கட்டுகிற எத்தனையோ பேரை நாம் காண்கிறோம். அந்தோ பரிதாபம்! அவர்களுக்கு நபியவர்களின் செய்திகள் தெரியாது. அண்டைவீட்டாருக்கு உபகாரம் செய்வது மிகப்பெரும் நன்மைக்குரிய செயல் என்பதை நம்முள் ஒவ்வொருவரும் உணர வேண்டும்.

 

அண்டைவீட்டாருக்குச் செய்ய வேண்டிய நன்மைகள் என்னவென்று கேட்டால், அவரவர் தத்தம் கருத்துகளைத் தெரிவிப்பார்கள். ஒருவர் கொடுத்து உதவுதல்என்பார்; ‘தொல்லைகளைச் சகித்துக்கொள்ளுதல்என்பார் மற்றொருவர். அவர்களுக்குத் தீங்கிழைக்காமல் இருத்தல்என்பார் மற்றொருவர். அன்பைப் பரிமாறிக் கொள்ளுதல்என்பார் இன்னொருவர். ஆனால் எல்லாவற்றிலும் முக்கியமானது என்னவென்றால், அண்டைவீட்டார் நம்மைவிடப் பொருளாதாரத்தில் பின்தங்கிய நிலையில் இருந்தால், அவர்கள் முன்னிலையில் நம்முடைய மேன்மையை, பணப்புழக்கத்தை வெளிக்காட்டாமல் இருப்பதுதான்.

 

நாம் மிகுதியாக வாங்கி உண்கின்ற பழத்தோல்களை அவர்களுடைய பிள்ளைகளின் கண்களுக்குப் படுமாறு வீதியில் போடுவதும் உயர்தரமான ஆடைகளை நம் பிள்ளைகளுக்கு உடுத்திவிட்டு, அதை அவர்களின் பிள்ளைகள் பார்த்து ஏங்குமாறு செய்வதும் மிகப்பெரும் தவறாகும். நம் மனைவிக்கு உயர்தரமான ஆடைகளை வாங்கி, உடுத்திக்கொள்ளச் செய்து, அதைப் பார்க்கின்ற அண்டைவீட்டாரின் மனைவியை ஏங்க வைப்பதும்  உயர்பண்பாகாது. இத்தகைய வசதிகள் நமக்கு இல்லையே என்ற ஏக்கத்தை உண்டுபண்ணாமல் இருப்பதே நாம் அண்டைவீட்டாருக்குச் செய்யும் உபகாரங்களுள் மிக முக்கியமானதாகும். அதைத்தான் உடையது விளம்பேல்என்று ஆத்திசூடி பாடல் விளம்புகிறது.

 

அண்டைவீட்டாருக்குச் செய்யும் உபகாரங்களுள் மற்றொன்று, அவர்களுடைய வீட்டிற்குத் திடீரென விருந்தாளிகள் வந்துவிடும்போது அவர்களை எங்கே தங்கவைப்பது என்ற பதற்றம் அவர்களுக்கு ஏற்படும். அந்த நிர்ப்பந்தமான நேரத்தில், நாம் அவர்களிடம் சென்று, “உங்கள் உறவினர்களை எங்கள் வீட்டில் தங்க வைத்துக்கொள்ளுங்கள்என்று கூறி, நம் வீட்டில் அவர்கள் தங்குவதற்கு இடம்கொடுத்து உதவுவதே மிகச் சிறந்த உதவியாகும். கடுமையாக மழைபொழிந்து கீழ்வீட்டில் மழைநீர் புகுந்து, அவர்கள் தங்குவதற்கும் தூங்குவதற்கும் இடமின்றித் தவிக்கும்போது, “எங்கள் வீட்டில் தங்கிக்கொள்ளுங்கள்என்று அவர்களிடம் சொல்லி, அவர்களுக்கு இடமளிப்பது காலத்தால் செய்கிற மாபெரும் உதவியாகும். இவை போன்ற உதவிகள் நமக்குக் கிடைக்க வேண்டுமெனில், நாம் நம் அண்டைவீட்டாரோடு அண்டி வாழ வேண்டும்; இணங்கி வாழ வேண்டும்.

 

என் வீட்டில் இல்லாததா என்று இறுமாப்போடு இருக்காமல், அண்டைவீட்டார் அன்போடு தருகிற அன்பளிப்புகளை ஏற்றுக்கொள்வதும் அவர்களோடு இணங்கி வாழ்வதும் நம் வீட்டிலிருந்து அவர்களுக்குக் கொடுத்து உதவுவதும் நாம் அண்டைவீட்டாரோடு அண்டி வாழ்வதற்கான அடையாளங்களாகும். எனவே அவற்றைக் கடைப்பிடித்து, அல்லாஹ்வின் தூதர் ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் காட்டிய வழியில் வாழ முற்படுவோம்.

========================

வெள்ளி, 1 நவம்பர், 2024

தொடர்: 2 விடாமுயற்சியின் வெற்றிக்கனி (குறுநாவல்)

 


-முனைவர் மௌலவி நூ. அப்துல் ஹாதி பாகவி

அதன்பின் வடசென்னையில் புதிதாகத் தொடங்கப்பட்ட மகளிர் அரபுக் கல்லூரிக்கு உஸ்தாத் தேவை என்ற செய்தியை அவர்தம் உஸ்தாத் அன்வர் மூலம் அறிந்து, அங்கு சென்றார். அங்கு உஸ்தாதாகப் பணி செய்துகொண்டே எம்.ஃபில். படிப்பைத் தொடர்ந்தார். அந்த அரபுக் கல்லூரியில் பணியாற்றிக்கொண்டிருந்தபோது  அதன் அருகில் அமைந்திருந்த பள்ளிவாசல் இமாம் ஹபீப், அஹத் உஸ்தாதிடம், “வண்ணாரப்பேட்டையில்  உள்ள மஸ்ஜிதுக்கு இமாம் தேவைப்படுகிறது. நீங்க போறீங்களா?” என்று கேட்க, சரியென ஒப்புக்கொண்டு அந்த மஸ்ஜிதுக்குச் சென்றார்.

 

இப்போது இரண்டு இடங்களிலும் பணி செய்வதால், இரட்டைச் சம்பளம் பெற்றுவந்தார். அதன் பிறகுதான் அவருடைய சின்னம்மாவிடம் சொல்லிப் பெண் பார்க்கச் சொன்னார். அவரோ யார் அதிகமாகச் சீதனம் கொடுப்பாங்க என்பதிலேயே கவனம் செலுத்தி, காலத்தை நீட்டித்துக்கொண்டே சென்றார். அதே நேரத்தில் சென்னையிலேயே முயற்சி செய்யலாம் என்று முடிவெடுத்து, இங்குள்ள நண்பர்களிடமும் சொல்லிவைத்தார். அந்த வகையில் நண்பர் ஜியாவிடமும் சொல்லிவைத்திருந்தார். இறுதியில் அவர்தாம் ஒரு பெண்ணின் போட்டோவைக் காட்டி, அவருடைய முகவரியையும் கொடுத்தார்.

 

இச்செய்தியைத் தம்மோடு நெருக்கமாகப் பழகுகிற, அந்த அரபுக் கல்லூரியின் செயலாளர் இப்ராஹீமிடம் சொன்னார். அவர் மிகுந்த மகிழ்ச்சியடைந்து, “பெண்வீட்டில் பேச நாங்க வாறோம்என்று கூறி மறுநாள் தம் மனைவியையும் அழைத்துக்கொண்டு வந்தார். குறிப்பிட்ட ஏரியாவை அடைந்து, பெண்வீட்டில் நுழைந்தார்கள். பெண்ணைப் பார்த்தார்கள். பிறகு அந்தப் பெண்தான் என்று முடிவு செய்து, நிச்சயதார்த்தத் தேதியைக் குறித்தார்கள்.

 

அஹதுடைய நிச்சயதார்த்த நிகழ்வுக்கு அவருடைய ஊரிலிருந்து அவர்தம் தந்தை, சகோதரர்கள், உறவினர்கள் எல்லோரும் வந்தார்கள். நிச்சயதார்த்த நிகழ்வில் திருமணத் தேதி முடிவானது. திருமணத் தேதி முடிவானதும் அங்கு வந்திருந்த பெண்ணுடைய மாமா ஹஸன், உடனடியாகத் தொலைபேசியில் தொடர்புகொண்டு அவருக்குத் தெரிந்த திருமண மண்டபம் ஒன்றை முன்பதிவுசெய்துவிட்டார்.

 

மேல்தளத்தில் ஆண்கள் அமர்ந்து திருமணத் தேதியை முடிவுசெய்ய, கீழ்த்தளத்தில் பெண்கள் அமர்ந்திருந்தார்கள். அங்கு அஹதுடைய சின்னம்மா, “பொண்ணுக்கு எத்தனை பவுன் போடுவாங்க? என்று அண்டைவீட்டில் குடியிருந்த ஆபிதாவிடம் இரகசியமாக விசாரிக்க, “ஐந்தாறு பவுன் போடுவாங்கஎன்று அவர் யதார்த்தமாகக் கூறிவிட்டார்.

 

அதைக் கேட்ட அவருக்குத் தூக்கிவாரிப் போட்டது. என் மகனுக்கு 25 பவுன் போட்டு கட்டிக்கொடுக்க எங்க ஊர்ல ஆள் இருக்கும்போது நான் ஏன் இந்தப் பொண்ணெ கட்டணும்? நான் உடனே இந்த நிச்சயத்தை நிறுத்தப்போறேன். ஊர் ஒலகத்துல பொண்ணா இல்லெ?” என்று சண்டைபோட ஆரம்பித்துவிட்டார். அந்த நேரத்தில் அங்கு இருந்த அஹதுடைய மம்மாணி அவரை ஆசுவாசப்படுத்தி, அமைதிப்படுத்தினார்.

 

நம்ம அஹதுக்கு இதுவெல்லாம் தெரியாதா என்ன? அவர் எதுவும் வேண்டாம்ணு சொல்லித்தானே இந்தப் பொண்ணெத் திருமணம் செய்யச் சம்மதித்திருக்கிறார்? பிறகு எத்தனெ பவுன் போட்டா உங்களுக்கென்ன? அவங்க பொண்ணுக்கு அவங்க கையில இருக்கிறதெ போடுறாங்க. இதுக்குப் போயி நாம சண்டைபோட்டா நல்லாவா இருக்கும்? எல்லாம் நல்லபடியா முடியட்டும்; அமைதியா இருங்கஎன்றார்.

 

இந்தப் பேச்சைக் கேட்டுக்கொண்டிருந்த, பெண்ணுடைய சின்னம்மா, “ஆமா, மாப்பிள்ளை நோ டிமாண்ட் (எந்த எதிர்பார்ப்பும் இல்லை)ன்னு தம்மோட பயோடேட்டாவுல எழுதியிருந்ததால்தான் எங்க அக்கா இந்த மாப்பிள்ளையெ தேர்ந்தெடுத்தாங்கன்னு சொன்னார்.

 

பிறகென்ன? நம்ம அஹது, எந்தச் சீதனமும் வேண்டாம்ணு கல்யாணம் பண்றது நமக்குத்தானே கௌரவம்?” என்று அவருடைய மம்மாணி மீண்டும் அழுத்தமாகச் சொன்னார்.

 

பிறகு எல்லாம் நல்லவிதமாக முடிந்து எல்லோரும் ஊருக்குத் திரும்பினர். அஹது அவர்களையெல்லாம் வழியனுப்பிவைத்துவிட்டு, தம்முடைய பள்ளியை நோக்கி அஸர் தொழவைக்க விரைந்தார்.

 

அஹத் சென்னையிலேயே பெண் பார்த்ததற்கான காரணம், பள்ளிவாசல் பணியில் இருக்கும்போது, நாம் அடிக்கடி ஊருக்குப் போக முடியாது. விடுமுறைப் பிரச்சனை வரும். உள்ளூரிலேயே திருமணம் செய்துவிட்டால்  அடிக்கடி ஊருக்குப் போக வேண்டிய தேவை ஏற்படாது என்று எண்ணியதே ஆகும்.

 

பிறகு குறிப்பிட்ட தேதியில் திருமணம் நடந்தேறியது. புதுமணத் தம்பதிகளாக இல்லற வாழ்க்கைக்குள் நுழைந்த இருவரும் சில பல மேடு பள்ளங்களைக் கடந்து, அனுபவப்பட்டு, பக்குவப்பட்டு அமைதியான நிலைக்கு வர சில ஆண்டுகள் ஆகிவிட்டன. அதுவரை ஒருவரையொருவர் புரிந்துகொள்வதிலேயே காலம் கடந்துவிட்டது. இருப்பினும் பெரிய அளவில் பிரச்சனை ஏதும் இல்லை.

***

 

திருமணம் முடிந்து ஒரு குழந்தை பிறந்தது. அந்நேரத்தில் மகளிர் அரபுக் கல்லூரியை விட்டு விலகிச் செல்ல வேண்டிய நிர்ப்பந்த நிலைக்கு ஆளானார். அங்கிருந்த ஹபீப் இமாம் இவர்மீது கொள்கைரீதியான எதிர்க்கருத்துகளைச் சொல்லி, இவர்மீது ஒரு தவறான பிம்பத்தை ஏற்படுத்தியிருந்தார். அதை அப்படியே மனத்தில் வைத்துக்கொண்டு, ஒரு சந்தர்ப்பத்தில் அஹத் உஸ்தாதை மிகக் கடுமையாக அந்த மூத்த உஸ்தாத் திட்டிவிட்டார். அதன் காரணமாகவே அவர் அங்கிருந்து விலகிச் செல்ல நேரிட்டது.

 

அங்கிருந்த மாணவிகள் பலர் அஹத் உஸ்தாதைத் தொலைபேசியில் தொடர்புகொண்டு பேசினர். நீங்க பாடம் நடத்துவது எங்களுக்கு எளிதாகப் புரிந்தது; வகுப்பு கலகலப்பாக இருந்தது. இனி அதுவெல்லாம் எங்களுக்குக் கிடைக்காதுஎன்று தம் சோகத்தைப் பகிர்ந்துகொண்டனர். நீங்களே வந்துடுங்க உஸ்தாத்என்று கெஞ்சிக் கேட்டுக்கொண்டார்கள்.  

 

நான் இருந்தபோது எப்படி ஆர்வமாகப் படித்தீர்களோ, அதே ஆர்வம் சற்றும் குறையாமல் படியுங்கள். நீங்கள் படிப்பது தீன் கல்வி. எனவே அதில் எந்தவித அலட்சியமோ சோம்பேறித்தனமோ காட்டக்கூடாதுஎன்று அறிவுரை கூறினார். அவரின் அறிவுரையை ஏற்று, நன்றாகப் படித்த மாணவிகள் பலர் ஆங்காங்கே உஸ்தாதாகப் பணியாற்றுகின்றார்கள். அவர்களுள் ஒரு மாணவியான கரீமா அக்கல்லூரியிலேயே முதல்வராகப் பணியாற்றுகிறார். 

 

திருமணமாகி முதல் குழந்தை பிறந்த சமயத்தில், மே ஒன்றாம் நாள் உழைப்பாளர் தினத்தில் பள்ளியின் செயலாளர் அஹமது, அஹத் இமாமைப் பள்ளியைவிட்டுத் திடீரென நீக்கிவிட்டார். என்ன காரணம்? ரபீஉல் அவ்வல் மாதத்தில் மவ்லூது ஓதும்போது, உள்பள்ளியில் பூப்பந்தல் போட்டு, பணத்தை விரயம் செய்வார் செயலாளர் அஹமது. அதைப் பார்த்து அஹத் இமாம் வருத்தமடைவார். ஒரு நாள் அவரிடம், “அஹமது பாய், பணத்தை இப்படி இஸ்ராஃப் (விரயம்) செய்யலாமா? இந்தப் பணத்தை ஏழைகள் யாருக்கேனும் தர்மம் செய்யலாமே?” என்று கேட்டுவிட்டார்.

 

அதை அப்படியே மனதில் வைத்துக்கொண்டு, அவரை அனுப்பிவைத்த ஹபீப் இமாமிடம், “நீங்க அனுப்பிவைத்த இமாம் என்னைப் பார்த்து இப்படிக் கேட்கிறார். நீங்க இதையெல்லாம் கேக்கமாட்டீங்களா?” என்று கேட்க, “ஆம்! அவருடைய கொள்கைகள் பற்றி எனக்குச் சரியாகத் தெரியவில்லை; இப்போதுதான் அவரைப் பற்றி முழுமையாகத் தெரிகிறது. இன் ஷாஅல்லாஹ் பேசுவோம்என்றார்.

 

பிறகு செயலாளர் அஹ்மது, பள்ளியின் தலைவரிடம், “நான் பூமாலை போட்டதை வைத்துக்கொண்டு, ‘நீங்க ஏன் ஷிர்க் செய்யிறீங்கன்னு இமாம் கேட்டுட்டார். இனி இவர் நம் பள்ளிக்கு ஒத்துவரமாட்டார்என்று காரசாரமாகப் பேசி, தம்முடைய பேச்சுக்கு வலு சேர்ப்பதற்காகச் சில பொய்களையும் சேர்த்துக்கொண்டார். அதன்பின்னர்தான்   அவர் நீக்கப்பட்டார்.

 

மகளிர் அரபுக் கல்லூரியிலிருந்து விலகிவிட்டார். பள்ளிவாசலிலிருந்தும் நீக்கப்பட்டுவிட்டார். இப்போது அவர் வாழ்வாதாரத்திற்கு என்ன செய்வார்? தாருல் உலூம் தேவ்பந்தில் படித்த காலத்தில் பழகிய நண்பரான அமீன் என்பவரைத் தொடர்புகொண்டு தம் நிலையை அவரிடம் எடுத்துச் சொன்னார். அவர் அஹதை ஒரு நிறுவனத்திற்கு அழைத்துச் சென்று, அங்கு மொழிபெயர்ப்புப் பணியில் சேர்த்துவிட்டார். அது ஒரு தஃவா சென்டர். அங்கு பல்வேறு நூல்கள் வெளியிடப்படுகின்றன.

 

அஹதுக்கு மொழிபெயர்ப்பு செய்யத் தெரியும் என்றாலும், அதைத் தொழில்ரீதியாக, ஒரு பணியாகச் செய்து அனுபவமில்லை. இருப்பினும் அந்த சென்டரின் உரிமையாளர் கொடுத்த அரபி நூலின் ஒரு பக்கத்தை உரிய முறையில் தெளிவாக மொழிபெயர்ப்புச் செய்துகாட்டினார். அதைப் படித்துப் பார்த்துவிட்டு, அவரைப் பாராட்டினார். இதுவரை இந்த அளவிற்கு யாரும் மொழிபெயர்க்கவில்லை. மாஷாஅல்லாஹ். பாரக்கல்லாஹ்என்று கூறி, துஆ செய்துவிட்டு, அவரை அந்தப் பணிக்காக நியமித்தார். அவருக்கு ஆங்கிலமும் தெரியும் என்பதால், முதன்முதலாக ஓர் ஆங்கில நூலை அவரிடம் கொடுத்தார். முதல் முயற்சி என்பதால் தப்பும் தவறுமாகத்தான் செய்துமுடித்தார்.

 

இருந்தாலும் அதை அப்படியே ஏற்றுக்கொண்டு, அங்கு பணியாற்றிவந்த அலீ என்பவரிடம், அதைச் சரிசெய்யும் பொறுப்பை ஒப்படைத்தார் சென்டரின் உரிமையாளர். அவர் அந்நூலைச் சரிசெய்து, பிழைகளைக் களைந்து, செம்மைப்படுத்தினார். பிறகு அந்நூல் வெளியிடப்பட்டது. தமிழாக்கம் செய்தவர்எனும் இடத்தில் அப்துல் அஹத் எனும் தம்முடைய பெயரைப் பார்த்து மிக்க மகிழ்ச்சியடைந்தார். அவருடைய பெயரைத் தாங்கி வந்த முதல் நூல் அதுதான். அந்த நூலை அச்சில் பார்த்தபிறகுதான் அவருக்கு அந்தத் துறையில் ஆர்வமே மேலோங்கியது. அடுத்தடுத்த நூல்களை மிகுந்த ஆர்வத்தோடும் சுறுசுறுப்போடும் செய்யத் தொடங்கினார்.  

 

அதன்பிறகு இல்லறம் தொடர்பான ஆங்கில நூல் ஒன்றைத் தமிழாக்கம் செய்துமுடித்தார்.

 

மேலும் சில நூல்களைத் தமிழாக்கம் செய்தார். அந்நிலையில் அவருக்கு அயல்நாடு செல்லும் வாய்ப்புக் கிடைத்தது. அதாவது அந்த தஃவா சென்டரின் உரிமையாளர் உமருக்கு ஓர் அழைப்பு வந்தது. ஷார்ஜாவிலுள்ள ஒரு தஃவா சென்டரில் தமிழாக்கம் செய்ய ஆள் தேவை. உங்களிடம் யாராவது இருக்கின்றாரா என்று உஸ்தாத் ஒருவர் கேட்டார். அப்போதுதான் உமர் தம்மிடம் பணியாற்றிவருகின்ற அப்துல் அஹத் என்பவரை அவரிடம் அறிமுகப்படுத்தினார். இவர் நல்லவிதமாகத் தமிழாக்கம் செய்வார்; அரபி, ஆங்கிலம், தமிழ் மூன்றும் நன்கு தெரிந்தவர் என்று புகழ்ந்து கூறினார். சரியென ஒப்புக்கொண்டு, அவருடைய பாஸ்போர்ட் நகல், பட்டம் பெற்ற சான்றிதழ்களின் நகல்கள் ஆகியவற்றை ஈமெயிலில் அனுப்பிவையுங்கள் என்று கேட்டுக்கொண்டதற்கிணங்க அவை அந்த தஃவா சென்டரிலிருந்தே அனுப்பிவைக்கப்பட்டன.

***

 

விசா வந்தபின், விமானப் பயணச் சீட்டிற்கான பணத்தை ஏற்பாடு செய்ய அஹத் முயன்றார். யாரும் கடன் கொடுப்பதாகத் தெரியவில்லை. இறுதியில் தமது இருசக்கர வாகனத்தை, அவர் தம் மஹல்லாவில் குடியிருந்த முஹ்ஸின் என்பவரிடம் பாதி விலைக்கு விற்பனை செய்து,  விமானப் பயணச் சீட்டை வாங்கினார். மனைவியிடம் செலவுக்குப் பணம் கொடுத்துவிட்டு எஞ்சியதை வங்கிக் கணக்கில் போட்டு வைத்தார். பின்னர் குறிப்பிட்ட நாளில் ஷார்ஜா நோக்கிப் பறந்தார்.

 

 

அங்கு சென்ற அவர், அந்த தஃவா சென்டரில் வழங்கிய கையடக்கச் சிற்றேடுகளைத் தமிழாக்கம் செய்து அவற்றை வலைதளத்தில் பதிவுசெய்தார். அதுதான் அவருடைய அன்றாடப் பணி. அவரிடம் மூவாயிரம் திர்ஹம் சம்பளம் என்று சொல்லி அனுப்பிவைத்தார்கள். ஆனால் அவருக்கு அங்கு வழங்கப்பட்டதோ ஆயிரம் திர்ஹம் மட்டுமே. எனவே விசிட்டிங் விசாவில் சென்ற அவர், அதைப் புதுப்பிக்காமலேயே தாயகம் திரும்பி வந்துவிட்டார்.  மீண்டும் அங்கு செல்லவில்லை.

 

பொதுவாக அஹதுக்கு அயல்நாட்டில் பணி செய்வது பிடிக்காது. பிறர் அங்கு பணி செய்வதைக்கூட விமர்சித்துக் கட்டுரைகளெல்லாம் எழுதியுள்ளார். திருமணம் செய்த சில வாரங்களில், மனைவியைத் தனியாக விட்டுவிட்டு, கணவன் அயல்நாடு சென்றுவிடுகின்றான். அங்கு அவன் மட்டும் தனியாக இருந்துகொண்டு பணியாற்றுவதோடு, வெயிலிலும் பனியிலும் அவதிப்படுகிறான். இங்கு இவள் மட்டும் தனியாக இருந்துகொண்டு அவதிப்படுகிறாள். இது சரியில்லையேஎன்று அவர் அடிக்கடி கூறுவதுண்டு. கணவன்-மனைவி இருவரும் அயல்நாட்டில் குடும்பத்தோடு இருந்தால் எந்தப் பிரச்சனையுமில்லை. ஆனால் மனைவி உள்நாட்டிலும் கணவன் வெளிநாட்டிலும் இருந்துகொண்டு, பணம் சம்பாதித்து என்ன செய்யப் போகின்றார்கள்? வாழ்க்கையைத் தொலைத்துவிட்டு, பணத்தை வைத்துக்கொண்டு என்ன செய்யப்போகின்றார்கள் என்று அவர் கேட்பதுண்டு.

 

ஷார்ஜாவிலிருந்து வந்த பிறகு, சென்னையில் உள்ள ஸலஃபி மர்கஸில் இமாமாகப் பணியில் சேர்ந்தார். அஹதுக்கு எழுதவும் தெரியும் என்பதால் அங்கிருந்து வெளிவருகின்ற ஒரு மாதப் பத்திரிகையின் ஆக்கங்களைத் திருத்தவும் தட்டச்சு செய்யவும் அவரைப் பயன்படுத்திக்கொண்டார்கள். அங்கு நான்கு மாதங்கள் மட்டுமே பணியாற்றினார். அதன் கொள்கைகள் பிடிக்காததால் அங்கிருந்து விலகிவிட்டார்.

***

 

பின்னர் கலமுல் மில்லத்என்று அறியப்படுகிற தம்முடைய உஸ்தாதை நேரடியாகச் சந்தித்துத் தம்முடைய பணிக்காகச் சொல்லிவைத்தார். சரி தம்பி! நான் சொல்கிறேன்என்று கூறி அனுப்பிவைத்தார். உஸ்தாதிடம் தம்முடைய செல்பேசி எண்ணைக் கொடுத்துவிட்டு, அங்கிருந்து விடைபெற்றார். ஒரு வாரம் கழித்து, உஸ்தாதிடமிருந்து அழைப்பு வந்தது. உஸ்தாதின் அழைப்பின்படி மறுநாள் அவரை நேரடியாகச் சந்திக்கச் சென்றார்.

 

தம்பி வாப்பா! என்று மாணவரை வரவேற்று, அங்கு அமர்ந்திருந்த ஒருவரிடம், “இவர்தாம் அப்துல் அஹத். மொழிபெயர்ப்புப் பணியில் அனுபவம் உள்ளவர். இவர்தாம் நீங்கள் தொடங்கப்போகின்ற மூமினா பதிப்பகத்திற்கான மொழிபெயர்ப்பாளர்என்று தம் மாணவரை அறிமுகப்படுத்தினார். பின்னர் அவ்விருவரும் பேசி, ஒருவருக்கொருவர் அறிமுகம் செய்துகொண்டனர். அதன்பின் உஸ்தாத், “நீ செய்ய வேண்டிய நூல் இதுதான் தம்பிஎன்று கூறி ஒரு வரலாற்று நூலைக் காட்டினார். அந்த நூலைப் பார்க்கவே பிரமாண்டமாக இருந்தது. ஏனென்றால் அது பத்துக்கும் மேற்பட்ட தொகுதிகளைக் கொண்டிருந்தது. ஒவ்வொன்றும் ஆயிரம் பக்கங்கள் உடையதாக இருந்தது.

 

என்னப்பா தம்பி! நூலைப் பார்த்ததும் மலைத்துப் போயிட்டெ? இது போன்ற நூல்தான் மக்களுக்கு ரொம்பப் பயனுள்ளதா இருக்கும்பா. அதனாலதான் இந்த நூலை நான் தேர்வுசெஞ்சேன்; இந்த நூலை நீ செஞ்சு முடிச்சா, நீயும் வரலாற்றுல இடம்பெறுவாய்என்று ஆர்வத்தைத் தூண்டினார் உஸ்தாத். இப்போதைக்கு நீ மட்டும் செய்யிப்பா, பிறகு வேண்டுமானால் வேறொருத்தரைச் சேத்துக்கலாம்என்றார் உஸ்தாத்.

 

சரி உஸ்தாத்என்று ஒப்புதல் கூறினார் அஹத். பிறகு உஸ்தாத் முன்னிலையிலேயே சம்பளம், விடுமுறை, போனஸ், அலுவல் நேரம் என எல்லாவற்றையும் பேசிக்கொண்டனர். பேசியபடி இன் ஷாஅல்லாஹ் செயல்படுவதாக அஹத் வாக்குறுதி கொடுத்தார்.

                                                                 (தொடரும்)